Enkele weken geleden bereikte ons het droevige bericht dat Kees Bijsterbosch is overleden. In dit in memoriam wil ik aangeven wat hij voor de vereniging heeft betekend en hoe ik hem heb meegemaakt.
Kees is al vrij snel na de oprichting van Intermezzo lid geworden en heeft veel voor de vereniging gedaan: hij is bijvoorbeeld lid geweest van de TCS en is trainer en coach geweest van diverse teams.
Daarnaast was hij vaak betrokken bij verschillende activiteiten, zoals bestuurder van de bezem-wagen bij de Omloop van Menheerse en als scheidsrechter bij toernooien. Ook voor hulp bij andere activiteiten kon je bij hem terecht. Zijn vakkennis kwam regelmatig van pas bij de behandeling van blessures.
Zelf heeft hij vele jaren gespeeld als verdienstelijk spelverdeler. Legendarisch was de zgn. “Bijs”: een set-up die niet bij een eigen aanvaller terechtkwam, maar over het net ging, waarna de tegenstander dacht makkelijk te kunnen scoren, maar dan door onze aanvaller werd afgeblokt.
Springen bij het net was niet zijn grootste hobby. Hilarisch was dan ook dat hij een keer werd afgefloten omdat hij volgens de scheidrechter met zijn buik in het net zat…
Met een busje van Karels reed hij vaak met jeugdteams naar uitwedstrijden. Als het onderweg niet snel genoeg ging, zette hij de zwaailichten aan…
Bij enkele edities van de Havendag kwam er noodweer opzetten. Met zo’n 30 Intermezzooiers was het dan een zoete inval bij Kees en Nienke op de Vissersdijk.
Op een bepaald moment heeft Kees het volleybal verruild voor het voetbal. Ik heb daarna weinig contact meer met hem gehad. De belangrijkste herinnering die ik aan hem heb is dat hij altijd vrolijk was en een groot gevoel voor humor had.
Namens de vereniging zijn we Kees dankbaar voor wat hij voor Intermezzo heeft gedaan en wensen de nabestaanden heel veel sterkte, nu en in de toekomst.
Anton van Zijp